Bu gece hüzün için
Birkaç damla
Kendine kuşandığı alsız karmaşa
Dilsiz akan nehir
Ah azalacağını bilmek gecenin
Bir taburenin üstünde büyümeye çalışmak
Isınmak yüreğini doladığın ipe
İşte bunların hepsi kadar renksiz
Bunların hepsi kadar ham
Kelebekler vadisinde ev kurmuş bir adam
Kemiklerinden yapılma pencereleri
Işıldamıyor tabii
Kırmızı kiremitlerin altında kapısını süpürmüyor bir kadın
Ve bahçede çamurun içinde oynamıyor bir çocuk
Bu gece hüzün için
Birkaç damla
Ah azalacağını bilmek gecenin
İçinde kanatlanmış bir sürü arı
Yelkovanın ucunda peteklermiş
Çok uzak geldi aşk öyküleri dediğinde kelebekler
Yaşlı bir ağızdan cinli massallar duymak kadar
Korkuya dağıttığı titreyişleri
Birer toplu iğnesi kadar zehirli
Akrebi seziyor elleri
Biraz daha içeri
Gece birikti
Kendi sarkacında asıldı adam….
M.Murat Küçükaydın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder