CAM

SMYRA

keşke içinde “cam” geçen bir mısra olsa
durup dinlerdik sökülüşünü
dağılmadan ama kötü çocuklar gibi
bir kenti dağıtırcasına ama
yağmurun sesiyle gidenlerle
gecenin sahibi gibi
ortalık yerde ölü ağaçlar ve köpekler
bir düşü bir çölle değiş tokuş eder gibi
hiç durmadan balçığa ve asfalta basarcasına
ah ne gecelik aşkları yazmıştım buhusuna
ne yaşanmış sevdaları damla damla
her yönüm sise bulanmış olsa da
bir kenti büyütür gibi
bir camı keser gibi yaşamak
ses verdim yansımasına
keşke beşikten tanrıya cam a kesse kaderim
kesse tuza buza

M.Murat Küçükaydın