Düştü
Kısaldı
Oyuktu
Bir kuşun bıraktığı hafiflikti
Birikmemişti
Bırakmışlardı susuzluğuna
Bulutlar çekip gitmişti
Rüzgarlar çekip gitmişti
Ve sonralar da çekip gitmiş…
Kanayan damlamıyordu
Sayıklıyordu durmadan
Sıkışıp kalıyordu
Acıyordu
Bağırıyordu öfkeden
Üç kere dönüyordu etrafında
Hiçbir şey damlamıyordu
Beş kere dönüyordu
Yok bişi
On yüz bin
Kemikleri dağılıyordu
Ama ayak bastığı her yer başka oyuklara dönüşüyordu
Mağmaya diyordu mağ ma ya
Bütün yiteni geri alırcasına
Kahretmek için
Ayağında zinciri….
Murat Küçükaydın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder