MENDİL AÇLIĞI

Zamana ihtiyacım var biraz/  körü körüne umuda

Evet, tam yerinde karmaşa ağzı bir karış açık

Sokağı döndük ve kapılar kapalı başka bir sokaktayız

--ulu yeraltı sığınakları

--aşkın bin bir hali

--yalnızlığın kahramanlığı

Öyle suyu bulanıklaştırmak gibi ellerin tetikte

Kim gelmiş kim gitmiş kim içimde…

Sokakların sert kaba sözcükleri

Gemilerin o gitme halleri

Ve öyle ki bir mendil açlığı Ahmet abili

Yağmur sonrası üşümüş gözlerin üşümüş ellerin ıslak bir şehir

Acı zamanla sevinç zamanla durgunluk zamanla

 Şehirleri kim umursuyor ki herkesin gözünde başka biçim ve renk

Ama benim elimde mi ki ne yazık

Üstelik şehir suyundan içiyorum / dudaklarımda ölü iskambiller

Üstelik sigara / yanımda doğu 

İçimden gelmiyor İzmir geçmiyor

Tükürsem mor sümbüllü bir de salkım saçak kan

Ne yana benim yönüm / arasan çare bulamasın

Kulağın intihar eden genç şairde elin mastürbasyonda

 Pantolonunda barut ve süngüler

Gömleğinde bavullar ve düğmeler sürü sürü

Aşk bakire tatsız tuzsuz siktir et

Türkülerde bir başı dağ bir başı çıplak ömrüm

Kanım benden beter kolonya şişesi birde sirkeli

İğne geçer iplik geçer ses geçmez

Sus bırak yağmursuz gitmiyor be hüzün

El de bir de kitap

Kâh Çukurova kâh Moskova

Tütündeyim yani bir de gelmek bilmeyen devrimde

Zamanla diyorum bir kâğıda dönüşsem

Yazılanlar ölse kâğıtta ölse

Kül yani…

Hani yani …

Belki zamanla…